هست امیدی که ابر فرودین، برگ‌ها رویاندش از فر بخت

نمی‌دانم چه شد که سر از دیدن فیلم‌های مجلس ششم درآوردم. نطق استعفای بهزاد نبوی و نیز احمد بورقانی در دفاع از اصلاح قانون مطبوعات. دیدن و شنیدن این‌ها حال و هوای آدم را عوض می‌کند. یک غمی چنبره می‌زند توی دل از آن‌چه بر مردم رفته و می‌رود، ولی نهایتا می‌دانی که باید زود یوتیوب را ببندی و سرت را پایین بیندازی به کار خودت بلکه فایده‌ای کند. دل‌نگرانی اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران وگرنه تمامی ندارد. 

آن سر دیگر دنیا، دارند جنگ و جدال می‌کنند سر انتخاب رئیس‌جمهور آینده‌ی مملکتی که احتمالا بیشترین تاثیر را روی اوضاع دنیا دارد. نمی‌شود چشمی به اخبار نداشت.